De fluit is het belangrijkste communicatiemiddel. Fluit daarom hard en gedecideerd. Iedereen maakt fouten, maar die worden geaccepteerd als hij duidelijk fluit en duidelijk wijst met een arm. Bij de zwaarste straf (voordeel), mag uiteraard niet worden gefloten, maar moet wel het voordeel worden aangegeven. 

Hockeystick loop. M.a.w. langs de lijn oplopen tot 23-m van de collega scheidsrechter, maar daarnaast ook tijdig naar de eigen cirkel lopen om rustig in de buurt van het doel de aanval waar te nemen. Wanneer acties zich in de cirkel afspelen, kan de scheidsrechter het beste naast het doel gaan staan. 

Signalering en waarneming 

• Aanwijzen van beslissingen: met één arm alleen de richting aangeven (rechts voor de aanval, links voor de verdediging);

• Alleen richting aangeven als de collega scheidsrechter "daarom vraagt”. Nooit samen, gelijktijdig wijzen en/of fluiten. Mocht dit laatste zich per ongeluk toch voordoen dan fluit de scheidsrechter op wiens helft de overtreding heeft plaatsgevonden opnieuw en geeft hij de richting aan (de middenlijn beslist). De andere scheidsrechter laat op dat moment onmiddellijk zijn arm zakken. 

Samenwerking collega scheidsrechter 

• Door houding en uitstraling kunnen scheidsrechters laten zien dat zij een team zijn. 

• Scheidsrechters moeten elkaar zoveel mogelijk steunen. 

• Het raadplegen van de collega scheidsrechter heeft alleen zin als hij/zij het gezien kan hebben.